زینب گل‌آبکنار از زمین چمن روستای آبکنار تا سکوی جهانی دو و میدانی

اخرین آپدیت در مهر 29, 1404 توسط حمید رضا گیلانی

زینب گل‌آبکنار، دونده جوان گیلانی، با پشتکار و تمرین در تنها زمین چمن فوتبال روستای آبکنار توانست مسیر خود را تا رقابت‌های جهانی هموار کند و امروز به‌عنوان یکی از چهره‌های درخشان دو و میدانی ایران شناخته می‌شود.

آغاز مسیر قهرمانی از زمین چمن آبکنار

گل‌آبکنار متولد اردیبهشت ۱۳۸۳ در بندرانزلی است. او از کودکی علاقه زیادی به ورزش داشت و در رشته‌هایی مانند والیبال، فوتسال و ورزش‌های رزمی فعالیت می‌کرد. اما از ۱۴ سالگی با هدایت معلم ورزش مدرسه‌اش، وارد رشته دو و میدانی شد و زیر نظر مربیان خود تمرینات تخصصی را آغاز کرد.

او می‌گوید: «تمریناتم را در زمین چمن فوتبال روستا شروع کردم؛ زمینی که نه خط‌کشی داشت و نه امکانات حرفه‌ای. بارها زیر باران و روی چمن خیس دویدم و حتی با پاهای آسیب‌دیده به خانه برگشتم، اما هیچ‌گاه از ادامه مسیر منصرف نشدم.»

افتخارات ملی و بین‌المللی

این بانوی ورزشکار در مدت کوتاهی توانست به موفقیت‌های چشمگیری دست یابد:

  • نایب‌قهرمانی منطقه ۳ کشور تنها چهار ماه پس از آغاز تمرینات
  • رکورددار ۴۰۰×۴ متر جوانان کشور
  • نایب‌قهرمان ماده هفتگانه بزرگسالان کشور
  • قهرمان جوانان کشور در مواد ۲۰۰ و ۴۰۰ متر

در مسابقات جهانی کمپانی‌ها در امارات (مهرماه ۱۴۰۴)، گل‌آبکنار در رشته‌های ۱۰۰ متر و ۴۰۰ متر میکس – که جزو رشته‌های تخصصی او نبود – به ترتیب مقام‌های دوم و سوم را کسب کرد.

مسیر دشوار اما پرامید

گل‌آبکنار با اشاره به سختی‌های مسیرش گفت: «دو و میدانی رشته‌ای رکوردی است و نتیجه‌گیری در آن زمان‌بر است. باید بارها شکست را تجربه کنی تا به موفقیت برسی. انگیزه، نظم و برنامه‌ریزی سه اصل حیاتی در این مسیر هستند.»

او همچنین به مشکلات رفت‌وآمد برای تمرین در پیست یادگار امام رشت و سپس تهران اشاره کرد و افزود: «گاهی سه ساعت مسیر را طی می‌کردم تا تنها دو ساعت تمرین کنم، اما عشق به ورزش باعث شد همه سختی‌ها را تحمل کنم.»

حضور جهانی با پوشش اسلامی

این بانوی قهرمان که همواره با پوشش اسلامی در رقابت‌ها حاضر شده، درباره چالش‌های آن گفت: «پوشیدن لباس‌های پوشیده در گرمای تابستان دشوار است، اما علاقه به ورزش همه سختی‌ها را آسان می‌کند.»

حمایت خانواده و آینده ورزشی

گل‌آبکنار ضمن قدردانی از حمایت‌های خانواده، به‌ویژه مادرش، تأکید کرد: «کوچک‌ترین حمایت‌ها انگیزه‌ای بزرگ برای ادامه مسیرم هستند.» او هم‌اکنون دانشجوی رشته علوم ورزشی است و قصد دارد تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی ادامه دهد.

جمع‌بندی

داستان زینب گل‌آبکنار نمونه‌ای الهام‌بخش از اراده و پشتکار است؛ دختری که از زمین چمن ساده روستای آبکنار آغاز کرد و امروز در میادین جهانی می‌درخشد. موفقیت‌های او نشان می‌دهد که با انگیزه، تلاش و حمایت، می‌توان حتی از دل محدودیت‌ها به قله‌های افتخار رسید.

پایگاه خبری دیارگیل

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *