اسلام، عشق را بنیان زندگی مشترک و جوهر دین معرفی می‌کند

اخرین آپدیت در آبان 20, 1404 توسط حمید رضا گیلانی

حجت الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان، از اساتید برجسته حوزه علمیه، با تأکید بر اینکه دین در نگاه ائمه معصومین (ع) مکتب عشق است، ماهیت اصلی اسلام را بر مبنای محبت و دوری از هرگونه تعصب خشک تعریف کرد. وی تصریح کرد که مبنای اصلی زندگی برای زن و مرد، چیزی جز عشق و محبت نیست و این آموزه در تار و پود تعالیم دینی ریشه دارد. این دیدگاه، نگرشی تازه به نقش عشق در دین و زندگی ارائه می‌دهد که می‌تواند پایه‌های روابط انسانی و خانوادگی را تحکیم بخشد.

تعلیمات اسلامی: عشق، اصل اساسی دین و محور زندگی

شیخ حسین انصاریان در سخنرانی اخیر خود به این نکته اشاره کرد که اسلام، فراتر از مجموعه‌ای از احکام و مناسک، یک "مکتب عشق" است. این مکتب، با الهام از سیره‌ی امامان معصوم (ع)، نه تنها بر عشق به خالق، بلکه بر عشق و محبت به تمامی مخلوقات، به‌ویژه در روابط میان انسان‌ها، تأکید می‌کند. در این بین، عشق در سبک زندگی اسلامی و به‌ویژه در نهاد خانواده، جایگاهی ویژه دارد. این نگاه، دین را به عنوان یک عامل پیونددهنده و تقویت‌کننده ارتباطات عاطفی معرفی می‌کند.

توصیه‌های عملی برای زندگی زناشویی بر پایه عشق و محبت

این استاد حوزه علمیه با جزئیات به چگونگی تجلی عشق و محبت در روابط زناشویی پرداخت. او به زن و مرد توصیه می‌کند که با احترام و قدردانی متقابل، بنیان خانواده را بر پایه محبت دینی استوار سازند:

نقش همسران در خانه:

به زنان توصیه می‌شود که در بازگشت همسرشان از کار، با روی گشاده و کلامی دلنشین به استقبال او رفته و خستگی را از تنش بزدایند.

به مردان نیز یادآوری می‌شود که قدردان زحمات و تلاش‌های همسرشان در منزل باشند و با تشکر و محبت، خستگی را از دوش او بردارند.

تعریف امام رضا (ع) از همسری:

حجت الاسلام انصاریان با استناد به فرمایش امام رضا (ع) بیان کرد که معنای حقیقی زن و شوهری فراتر از یک رابطه متعارف است؛ بلکه آن را "عشقی پاک و متقابل" می‌دانند. این تعریف، عمق و کیفیت روابط زناشویی را بر محور عشق و هم‌دلی بنا می‌نهد و بر لزوم گسترش این محبت به فرزندان، نوه‌ها و تمامی افراد جامعه تأکید دارد. این آموزه‌ها، چارچوبی برای سبک زندگی ایرانی اسلامی ارائه می‌دهند که در آن، عشق و مودت، از ارکان اصلی است.

image

تجلی عشق الهی در طبیعت؛ باران، نمادی از مهر بی‌کران

شیخ انصاریان برای توضیح مفهوم عشق الهی، استعاره‌ای زیبا از طبیعت ارائه داد. او باران را "تجسم عشق ابر به خاک" توصیف کرد. این تمثیل نشان می‌دهد که چگونه یک رابطه عمیق و متقابل (بین ابر و زمین) منجر به نتایج حیات‌بخش می‌شود. اگر خداوند متعال عشق را میان عناصر طبیعت قرار نمی‌داد، باران حیات‌بخش نمی‌بارید و زمین با رویش میلیاردها گیاه و گل، شاداب نمی‌شد. این نگاه، خالق هستی را سرچشمه عشق بی‌نهایت معرفی می‌کند که اثر آن در تمامی مظاهر آفرینش هویداست و لزوم درک و بازتاب این عشق را در زندگی دینی بشر گوشزد می‌کند.

ماهیت دین؛ آیا چیزی جز عشق و مهرورزی است؟

در ادامه، وی به حدیثی از امام صادق (ع) اشاره کرد که وقتی از ایشان پرسیده شد: "آیا عشق و محبت جزئی از دین است؟" امام در پاسخ فرمودند: "هَلِ الدِّینُ اِلَّا الْحُبُّ؟" یعنی "مگر دین چیزی غیر از عشق است؟" این پرسش بلاغی امام صادق (ع)، به روشنی بیانگر این حقیقت است که عشق و محبت نه تنها بخشی از دین، بلکه جوهره و اساس آن محسوب می‌شوند. این جمله پرمعنا، تلنگری است بر همگان تا ریشه‌های دین‌داری و سبک زندگی خود را بر پایه عشق و مهرورزی بنا نهند و تأثیر عمیق این نگرش را در روابط خانوادگی، اجتماعی و فردی خود درک کنند. با این اوصاف، اسلام یک مسیر روشن برای زندگی سرشار از عشق و معنویت ارائه می‌دهد.

پایگاه خبری دیارگیل


مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *