آوای «بلبل گیلان» با درگذشت ناصر مسعودی، هنرمند برجسته کشور، خاموش شد

اخرین آپدیت در آذر 6, 1404 توسط حمید رضا گیلانی

رشت – جامعه هنری ایران در سوگ یکی از ستاره‌های درخشان خود نشست. ناصر مسعودی، خواننده و آهنگساز برجسته و فقید گیلان که با لقب دلنشین «بلبل گیلان» شناخته می‌شد، بامداد پنجشنبه ششم آذر ماه ۱۴۰۴ در سن ۹۰ سالگی و در یکی از بیمارستان‌های رشت دار فانی را وداع گفت. این هنرمند فقید، با آوای گرم و دلنشین خود، میراثی گرانبها از فرهنگ و موسیقی شمال کشور را به یادگار گذاشت.

<H2>ناصر مسعودی؛ وداع با «بلبل گیلان» در ۹۰ سالگی</H2>

خبر درگذشت ناصر مسعودی، هنرمندی که شش فروردین ماه سال ۱۳۱۴ در رشت دیده به جهان گشود، موجی از اندوه را در میان دوستداران موسیقی محلی و فرهنگ گیلان پدید آورد. او که به حق لقب «بلبل گیلان» را از آن خود کرده بود، نه تنها قدیمی‌ترین خواننده اشعار گیلکی به شمار می‌رفت، بلکه صدایی بود که خاطرات چندین نسل را با خود داشت. ناصر مسعودی، صبح روز ششم آذر ماه ۱۴۰۴ پس از یک عمر فعالیت هنری پربار، در زادگاهش رشت، چشم از جهان فرو بست و جامعه هنری و مردمی را که با ترانه‌های او زندگی کرده بودند، داغدار کرد.

ناصر مسعودی، بلبل گیلان

<H2>کارنامه هنری «بلبل گیلان»؛ از «گل پامچال» تا «میرزا کوچک‌خان»</H2>

کارنامه هنری «بلبل گیلان» گواه تعهد او به موسیقی اصیل ایرانی و گیلکی است. ناصر مسعودی خالق و بازخوان آثاری است که هر کدام به سهم خود، بخشی از هویت موسیقایی ایران و گیلان را تشکیل می‌دهند. از برجسته‌ترین آثار او می‌توان به این موارد اشاره کرد:

«گل پامچال»: ترانه‌ای که نمادی از طبیعت و لطافت گیلان شد و همواره یادآور بهار و سرزندگی است.

«میرزا کوچک‌خان» (چقدر جنگلا خوسی): اثری حماسی و ملی که به قهرمان جنگل، میرزا کوچک‌خان، تقدیم شد و روح مقاومت و دلاوری را در دل‌ها زنده کرد.

«کوراشیم» و «بنفشه گل»: دیگر ترانه‌های محبوب و ماندگار او که جایگاه ویژه‌ای در میان مردم گیلان دارند.

«بلبل گیلان» تنها به اجرای ترانه‌های گیلکی محدود نشد و بیش از ۱۰۰ ترانه فارسی نیز در کارنامه خود داشت. نکته قابل توجه آنکه، این هنرمند بیش از ۵۰ اثر خود را نیز آهنگسازی کرده بود که نشان از تسلط و خلاقیت او در تمامی ابعاد موسیقی دارد.

<H2>جایگاه ناصر مسعودی در حفظ و ترویج موسیقی گیلکی</H2>

ناصر مسعودی فراتر از یک خواننده بود؛ او پاسدار و مبلغی بی‌بدیل برای موسیقی محلی گیلان به شمار می‌رفت. در دورانی که بسیاری از موسیقی‌های محلی با خطر فراموشی مواجه بودند، آوای گرم و صدای منحصربه‌فرد مسعودی، چراغ راهی برای نسل‌های بعد شد. او با اجرای اصولی و با احساس ترانه‌های گیلکی، نه تنها این سبک را زنده نگه داشت، بلکه آن را به مخاطبان گسترده‌تری در سراسر ایران معرفی کرد. تلاش‌های «بلبل گیلان» باعث شد تا ارزش و غنای موسیقی بومی گیلان بیش از پیش نمایان شود و جایگاه خود را در نقشه فرهنگی کشور تثبیت کند.

<H2>تأثیر ناصر مسعودی و میراثی ماندگار</H2>

با درگذشت ناصر مسعودی، گرچه یکی از ستون‌های موسیقی گیلان فرو ریخت، اما میراثی که او برجای گذاشت، جاودانه خواهد ماند. ترانه‌ها و آهنگ‌های «بلبل گیلان» تنها قطعات موسیقایی نیستند، بلکه بخشی از حافظه جمعی و هویت فرهنگی مردم گیلان و ایران هستند. صدای او، گنجینه‌ای از تاریخ، طبیعت، عشق و حماسه‌های این مرز و بوم است که از طریق آثارش، نسل به نسل منتقل خواهد شد. یاد و خاطره این هنرمند بزرگ برای همیشه در قلب موسیقی ایران زنده خواهد ماند.

پایگاه خبری دیارگیل


مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *