با ورود جنگ اسرائیل علیه نوار غزه به بیست و دومین ماه خود، ابعاد بحران انسانی روز‌به‌روز شدیدتر می‌شود. اکنون علاوه بر حملات هوایی و ویرانی زیرساخت‌ها، موج گسترده‌ای از ناامنی و هرج‌ومرج در مناطق مختلف غزه جریان یافته که حاصل تضعیف عامدانه ساختارهای امنیتی توسط رژیم اشغالگر است.
امنیت، قربانی خاموش جنگ در غزه
طبق گزارش‌ها، از آغاز جنگ اسرائیل تلاش کرده تا هرگونه ظرفیت داخلی برای حفاظت و مدیریت کمک‌رسانی در غزه را نابود کند. نیروهای پلیس و گروه‌های اجتماعی که نقش حیاتی در ساماندهی امنیت و توزیع غذا داشتند، هدف حملات مستقیم قرار گرفتند. این اقدامات، شهروندان فلسطینی را در برابر دزدها و باندهای سازمان‌یافته تنها گذاشته و بسیاری از محله‌ها و بازارها بدون محافظت رها شده‌اند.
هجوم به کاروان‌های امدادی و غارت دارایی آوارگان
در سایه فروپاشی امنیتی، آمار راهزنی، حمله به کامیون‌های حامل کمک‌ها و سرقت از چادرهای آوارگان به شکل نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است. افراد مسلح با سوءاستفاده از خلأ امنیتی، محموله‌های غذایی را از مسیرهای اعلام‌شده به‌راحتی به‌تصرف درمی‌آورند. حتی انبارهای امدادی، مکان‌های توزیع نان و آب و خانه‌های خالی نیز از آسیب در امان نیستند.
مراکز توزیع، تبدیل به تله‌های مرگ
با انتشار گزارش‌هایی مبنی بر حمله به نقاط توزیع غذا، بسیاری از شهروندان دیگر جرأت مراجعه به این مراکز را ندارند. برخی منابع محلی از افزایش چشمگیر قیمت کالاها در بازارهای سیاه، نبود دسترسی به دارو، گسترش گرسنگی و تشدید ترس در میان شهروندان خبر داده‌اند.
شهادت‌های تلخ از شهروندان و نیروهای امدادی
خالد البرنیه، شهروند ۵۹ ساله غزه، در گفت‌وگو با العربی الجدید، از هراس دائمی ساکنان از بمباران و سرقت صحبت کرده است. یوسف ابو زید، داوطلب امدادی، حملات برنامه‌ریزی‌شده اسرائیل به گروه‌های محافظ کاروان‌های انسانی را تایید کرده و دلیل اصلی نابسامانی فعلی را همین سیاست‌ها دانسته است. هاله السالمی، آواره ساکن یکی از مدارس پناهگاهی، روایت کرده که حتی در صف دریافت کمک‌ها، امنیت روانی خانواده‌اش مختل شده و وسایل آنها نیز مورد سرقت قرار گرفته‌اند.
تحلیل سیاسی: هرج‌ومرج، ابزار هدفمند جنگ
رائد نجم، تحلیلگر سیاسی، با اشاره به ناکامی نظامی اسرائیل در تحقق اهداف جنگی‌اش، سناریوی ایجاد بی‌ثباتی اجتماعی و سیاسی در نوار غزه را گام جایگزین رژیم اشغالگر عنوان می‌کند. او معتقد است که از بین بردن ظرفیت‌های داخلی، سپردن توزیع کمک‌ها به شرکت‌های وابسته و تشکیل شبه‌نظامیان محلی، تلاشی است برای تبدیل غزه به منطقه‌ای با بحران امنیتی و اقتصادی، بی‌آنکه از حقوق سیاسی برخوردار باشد.
نجم اضافه می‌کند که مسیرهای کمک‌رسانی عمداً توسط رژیم مشخص و منتشر می‌شوند تا راهزنان با سهولت بیشتری به کامیون‌ها حمله کنند. این وضعیت همچنین موجب پیدایش گروه‌های سودجو و غیررسمی شده که از فضای آشوب برای تجارت غیرقانونی بهره می‌برند.
نتیجه‌گیری: امنیت در غزه، قربانی راهبرد جنگی اسرائیل
در شرایطی که جامعه غزه با قحطی، نبود دارو، سرقت‌های گسترده و فقدان امنیت مواجه است، سیاست‌های هدفمند اسرائیل برای ایجاد فروپاشی اجتماعی، صلح و انسجام اجتماعی را تهدید کرده و شهروندان را به ابتدایی‌ترین غریزه یعنی تلاش برای بقا و دفاع فردی بازگردانده است.
